یه زمونی گوشه کنار دفترمون آدمک می‌کشیدیم و تند ورق می‌زدیم تا راه بیفته و حرکت کنه. بالاغیرتاً عشقی می‌کردیم که بیا و بیبین، انیمیشنی بود واسه خودش. حالا دیگه خیلی فرق کرده، ترگل‌ورگل شده همه چی. حالا فکر کن هرچی به مخیله‌ت برسه رو جون بدیم بهش تا جلوت راس راس راه بره و حظشو ببری. بیا بگو چی توو سرته تا جون بذاریم واسش.