گفتش که: می‌خوای موندگار شی تن بده به عکس و فرتور، یه عکس خوش‌آب و رنگ که دلت غنج بره هر بار می‌بینیش.
اگه عکاس‌باشی حالیش باشه یه جوری ثبتت می‌کنه که هیچ تنبانده‌ای نتونه بیارتت پایین، آره اینجوریاس.
قِدمت مام می‌رسه به عکاس‌خونۀ عبدالله میرزا، شنفتیش که؟!
بیا تصدّقت بیا دیده شو.